Voorwoord

Je bent docent op het mbo en je begint het nieuwe studiejaar vol goede voornemens en idealen. Iedereen is aanwezig en rond de herfstperiode merk je dat de absentie in de klas langzaamaan toeneemt. Steeds vaker komen sommige studenten te laat, weer anderen hebben hun spullen niet bij zich of geven op andere manieren in hun gedrag aan (jas aan, pet op, slaperige ogen) dat hun motivatie vermindert. Relatie met je student Je hebt er bewust voor gekozen om op een school in de regio Rotterdam te werken en hebt veel aandacht besteed aan het persoonlijk contact met je studenten. Van een aantal studenten weet je dat ze het thuis zwaar hebben, van een aantal anderen dat de omgang met zichzelf en / of vrienden veel energie vraagt, dat ze druk zijn met een bijbaan en / of dat ze zich inzetten voor actuele thema’s die dicht bij hun belevingswereld staan, zoals duurzaamheid of antiracisme.

Realistisch Je hebt op de lerarenopleiding geleerd om aan het eind van de les te vragen wat de studenten van de les opgestoken hebben. Het valt je soms tegen hoeveel studenten dan daadwerkelijk geleerd hebben. Vaak zijn het slechts enkelen die iets opgestoken hebben en ook over de lesstof nagedacht hebben. Dat zijn vaak dezelfde studenten. Je werkt graag met jongeren en merkt dat een aantal van deze studenten lastig 'bij de les' kan blijven. Als je dit bespreekt met collega’s in de lerarenkamer, dan hoor je ook van hen soortgelijke ervaringen. Er wordt gezegd dat we realistisch moeten blijven ten aanzien van de motivatie en de resultaten van onze studenten. We kunnen van hen misschien niet de 100% aanwezigheid en het hoge leerrendement verwachten als die we graag hadden willen zien.

Als docent heb je bepaalde idealen en om die reden zou je je hier eigenlijk niet bij neer willen leggen. Wat zouden we dan nu nog meer kunnen doen dan we al doen? Zou bovenstaande beschrijving ook bij jullie in het team voorstelbaar zijn?

Weten hoe collega's het project Studiesucces ervaren? Bekijk het filmpje.